Digitale assistenten
Hoe zit het met je privacy bij het gebruik van voice assistenten? Mensen vullen dagelijks tientallen zoekopdrachten in op Google, browsen in Chrome, surfen op YouTube en geven hun Google-apparaat dagelijks meerdere spraakcommando’s. Daarmee geven ze inzage in hun wensen, ideeën, gedrag, emoties en belangstellingen. Dat lijkt me helder. Maar plots staan dezelfde internetlievende mensen in vuur en vlam nu is gebleken dat Google-medewerkers soms meeluisteren naar privé-gesprekken via de woonkamer-assistent Google Home.
Dat kan ik niet rijmen. Natuurlijk snap ik dat dit een fout is van de onvolwassen software en het mag niet gebeuren, maar ik zou zeggen: wie écht gesteld is op zijn of haar privacy moet zo’n apparaat dus niet in huis halen.
Privacy voice assistenten
Overigens zouden ook gebruikers die accepteren dat Google inzage heeft in hun browse-gedrag, in de basis argwanend moeten zijn en blijven tegenover deze digitale assistenten. Want natuurlijk zijn er gebruikers die het accepteren, er zijn ook veel voordelen van de digitale assistent. Ze snappen steeds beter wie we zijn, wat we doen en waarom. Uiteindelijk krijgen we een digitale butler, met software die ons helpt voordat we wisten dat we hulp nodig hadden. Maar ook de nadelen zijn helder.
Het meest voor de hand liggende nadeel van deze digitale butler is de vermindering van privacy en autonomie. Dit soort digitale systemen hebben immers enorm veel gegevens van ons nodig om ons te kunnen bedienen. Dat verzamelen ze niet door ons 24 uur per dag af te luisteren met een microfoon, maar door naar ons gebruik van Google, YouTube, Chrome, Maps, Gmail én de Google Assistent te kijken. Zo ontstaat een steeds fijnmaziger beeld over ons als individu en als collectief.