Tijdens de coronapandemie hebben we het overduidelijk gevoeld: technologie helpt ons verder. Zonder onze digitale middelen en slimme software, cloud diensten en snelle devices kunnen we ons werk bijna niet doen.
Zoom, WhatsApp, Wikipedia, Netflix, Gmail, Instagram, LinkedIn, Skype en Spotify bestonden 20 jaar geleden nog niet eens. Maar nu worden ze door iedereen gebruikt. Het zijn allemaal tools waardoor we ons werk konden blijven doen, naar school konden blijven gaan, met elkaar verbonden konden blijven. Met andere woorden: stel dat de pandemie 20 jaar geleden had plaatsgevonden, dan was de ontwrichting wellicht groter geweest. Technologie heeft ons geholpen.
Menselijk contact
We hebben in het tijdperk van corona echter ook duidelijk gevoeld hoeveel behoefte we hebben aan menselijk contact. Hoezeer we elkaars inzichten, inspiratie en feedback nodig hebben. De digitale middelen creëren enorm veel mogelijkheden maar laten ons ook voelen dat wat inherent menselijk en onvervangbaar is.
In heel veel beroepen bleek juist persoonlijk contact en de menselijke maat de doorslaggevende factor voor succes te zijn. Dat is een inzicht uit de coronapandemie.
Kunstmatige intelligentie
We hebben tijdens de coronapandemie ook de kwalitatieve groeispurt gezien in technologie in het algemeen (robotica, VR, hardware) en kunstmatige intelligentie in het bijzonder. Software is zelflerend geworden en dat zie je overal om je heen. Deze slimme software heeft er inmiddels voor gezorgd dat we steeds meer menselijke vaardigheden kunnen versterken en aanvullen. We worden een soort supermensen.
Maar er is ook een schaduwzijde: Deskilling. We verliezen vaardigheden, omdat technologie ze van ons overnemen. Technologie maakt ons vaak sneller sterker en slimmer, maar het gevolg is dat we die vaardigheden minder vaak gebruiken en trainen. Daardoor verleren we vaardigheden die vroeger algemeen waren.
