Donkere kant van de metaverse
En zoals elke technologische ontwikkeling heeft de metaverse ook absoluut een donkere kant. Daar mogen we onze ogen niet voor sluiten. Het is beter om deze donkere kant, deze risico’s vroegtijdig onder ogen te zien zodat we kunnen voorkomen dat ze werkelijkheid worden. Dat is onze gezamenlijke verantwoordelijkheid. Niet alleen de verantwoordelijkheid van de grote technologiebedrijven.
Big tech eats our data
Zoals je kunt proeven in dit artikel: de grote bedrijven met commerciële intenties staan aan de poort te trappelen. Het risico is dat de problemen die ook al bestaan in het huidige internet worden vergroot. Diefstal van onze data, aantasting van onze privacy, beïnvloeding richting commerciële doelstellingen, het aantasten van onze autonomie en onderlinge polarisatie.
Wanneer je kijkt naar de presentatie van Facebook over de Meta verse kan niet anders dan het gevoel je bekruipt me dat Facebook nog meer data wil verzamelen: vooral biometrische data. Waar kijk je naar? Hoe lang? Worden de pupillen groter of kleiner? En vergeet niet: wat ze ons in deze presentatie laten zien is vanzelfsprekend de wereld zonder lawaaiige advertenties. Maar dat die komen in de “Facebook metaverse” staat natuurlijk als een paal boven water.
Avatar: Loskoppeling
De metaverse wordt waarschijnlijk betreden door onze digitale vorm, onze digitale representatie. De avatar.
De donkere kant hiervan lijkt me helder: door ons nog meer buiten onszelf te plaatsen, maken we meer distantie met ons fysieke lijf.
Wanneer kort achterom kijken in onze geschiedenis, kennen we dit natuurlijk vanuit de opkomst van sociale media. Onze digitale representatie, vaak de foto’s die we delen op sociale media, staan vaak al redelijk los van onze daadwerkelijke fysieke verschijning. We hebben allerlei Photoshop en filter mogelijkheden om onszelf beter te laten lijken. Maar deze ontwikkeling heeft ook een donkere kant: jongeren worden steeds meer onzeker over hun fysieke uiterlijk. Foto’s op sociale media zorgen voor een negatief zelfbeeld.
Wanneer we in de toekomst bijvoorbeeld twee uur per dag zouden vertoeven in de Meta verse: in hoeverre vergroot dat nog meer de afstand tussen hoofd en lijf? In hoeverre tast dat de beleving van ons eigen lichaam nog verder aan? Of de koppeling met de eigen emoties?
Fysieke ontmoeting
En niet alleen koppelen we ons los van ons eigen lijf, onze fysieke verschijning, we koppelen ons ook los van ontmoeting in de fysieke wereld. In de toekomst wordt het veel makkelijker om sociale interactie aan te gaan in de digitale wereld. Gewoon vanuit je huiskamer of waar ook ter wereld. Soms kan dat een enorm voordeel zijn, wanneer reizen bijvoorbeeld ver is. Maar het risico is dat we minder interactie zullen hebben in de fysieke wereld. Minder naast elkaar zitten, handen schudden, lachen met elkaar, zitten rond het kampvuur. In verbinding en contact met elkaar zijn in de fysieke wereld. Elkaar leren kennen als mens. Onderling cohesie voelen. En cohesie is vreselijk belangrijk omdat het betrokkenheid richting onze gezamenlijke leefwereld vergroot.
Verslaving / escapisme
De virtuele wereld wordt waarschijnlijk een aanlokkelijke plek om te zijn. Visueel indrukwekkend met allerlei mogelijkheden die we ons nu nog niet kunnen voorstellen. Wat onprettig is kan worden weggefilterd. Geen daklozen, hooligans, dwars denkers, vaccinatie weigeraars of andere “moeilijke” mensen. Een wereld als de Truman show: iedere heg strak geknipt, ieder gazon aangeharkt. De virtuele Metaverse is perfect voor escapisme. Perfect om te ontsnappen aan de onprettige, grillige wereld. Het is de perfecte manier om gemakkelijk onprettige situaties en gevoelens uit de weg te gaan. Je zet je Vr-bril op en je bent op een leukere plek. Entertainmentverslaving in een nieuw jasje.
Echte problemen
We leven in een wereld vol met echte, concrete problemen. Corona, armoede, klimaatproblemen, corruptie, kindermishandeling, uitbuiting, oorlog, honger en de macht van grote technologiebedrijven. Waarom zullen we in hemelsnaam ons wereldwijd gaan focussen op een toekomstige fantasiewereld wanneer de wereld schreeuwt om concrete oplossingen? Moeten we niet gewoon stoppen om onze kostbare tijd, aandacht, energie, geld en intelligentie te steken in de metaverse en ons te richten op het oplossen van de problemen in de fysieke wereld? De metaverse is toch relatief betekenisloos in vergelijking met bestaande problemen?